اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج

امام محمد باقر(ع): « مَنْ مَاتَ وَ لیس لَهُ أَمَامُ فمیتته میتة جاهلیة وَ مَنْ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفُ لَا مامه لَمْ یضره تَقَدَّمَ هَذَا الامر وَ أَوْ تاخر ، وَ مَنْ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفُ لامامه کمن هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فی فُسْطَاطِهِ ؛ هرکس با معرفت و شناخت امامش بمیرد، پیش یا پس افتادن این امر( امر ظهور) به او هیچ ضرری نرساند. کسی که با معرفت امامش بمیرد، مانند کسی است که با حضرت قائم(ع) در خیمه اش بوده باشد».

این حدیث نورانی و بشارت انگیز، مهدی باوران را به اهمیت و فضیلت « مهدی شناسی» و التزام به نشانه ها و آثار آن معتقد می سازد.

باری، هرکه به مقام « مهدی شناسی» بار یابد، حتی اگر در ظاهر به دلیل تاخیر ظهور، از درک محضر مولایش محروم بماند، چیزی از مقام مومنان زمان ظهور کم نخواهد داشت؛ چراکه قلب او از رهگذر معرفت، همواره در محضر امام عصر خویش حاضر بوده و در واقع، لحظه ای از درک حضور آن حضرت محروم و مهجور نمانده است. از این رو، تحقق یا عدم تحقق حکومت و دولت ظاهری ائمه (علیهم السلام) موجب ضرر و زیانی برای «مهدی شناسان» نخواهد بود؛ چراکه آنان مقیمان دایمی درگاه و خیمه گاه امام خویش گشته اند؛ مقیم درگاه محبت او و حاضر در خیمه گاه معرفت او.

برای سلامتی آقا دعا کنید.

اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج

وقتی بیایی، نسل توفان در رکابت!      جنگل به جنگل این سواران در رکابت!

وقتی بیایی، روی بال اسب خورشید     توسن ترین آتش رکابان در رکابت!

وقتی بیایی، آسمان نوشان خاکی        آتش نفس، بی مرگ مردان در رکابت!

ما قامت سبز تو را از دور دیدیم!        ای هرچه موج و هرچه توفان در رکابت!

برای سلامتی آقا دعا کنید.

اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج

الم ذالک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین الذین یومنون بالغیب و ...

ترجمه: «آن کتاب با عظمت که در حقانیت آن هیچ تردیدی راه ندارد، راهنمای اهل تقوی است همان ها که به غیب ایمان دارند.»

توضیح: امام صادق(ع) فرمودند: « اهل تقوی، یعنی شیعیان علی(ع) و غیب یعنی امام زمان(ع).»

برای سلامتی آقا دعا کنید.

اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج

آجرک الله بقیة الله...

آقا چه می کشی امشب از این همه غم و غصه و مصیبت...

...

آقا جون برامون دعا کن امشب خدا گناهامونو ببخشه...

برای سلامتی آقا دعا کنید.

 اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج 

انسان اگر خواستار رسیدن به هدف و مقصود خود باشد ، باید به ابتدا ، انتها و جوانب آن معرفت و شناخت داشته باشد؛ چرا که بدون شناخت و معرفت ، به هدف و مقصود خود نرسیده و نتیجه مطلوبی نمی گیرد.

بنابراین در نیل به هر هدف و مقصودی ، شناخت و معرفت یکی از ارکان مهم آن به شمار می آید و هرچه هدف ، مهمتر و با ارزش تر باشد ، شناخت و معرفت نیز باید دقیق تر و اساسی تر باشد تا از عوارضی که در راه رسیدن به آن هدف عالی دامنگیر او می شود جلوگیری کرده و خود را به آن هدف مهم برساند.

بنابراین وقتی انسان این هدف مهم و با ارزش - یعنی درک ظهور امام عصر ارواحنا فداه - را خواستار شد ، باید به خود آن بزرگوار معرفت و شناخت داشته باشد و آن عزیز را بشناسد.

یکی از ویژگی های افرادی که آن دوران باشکوه را درک می کنند ، این است که دارای قلبی سرشار از اعتقاد و معرفت و ایمان راسخ هستند ، و شما نیز اگر خواستار درک دوران با عظمت ظهور هستید ، دلهای خود را از هرگونه شک و شبهه زدوده و آن را سرشار از اعتقاد و معرفت نمایید تا به فضل الهی آن دوران باشکوه را دریابید.

زیرا بنابر بشارتهای خاندان وحی (ع) کسانی که دارای ایمان و اعتقادی سرشار باشند ، آن دوران با سعادت را درک می کنند و به این فیض بزرگ نایل می شوند.

ای سلمان؛ تو او را درک خواهی کرد هر کسی که مانند تو باشد، و هرکسی که به حقیقت معرفت، ولایت او را پذیرفته باشد.

بنابراین روایت، معرفت حقیقی حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه، یکی از اموری است که انسان را لایق درک روزگار ظهور نور نموده و به این سعات بزرگ نایل می نماید.

شما نیز اگر خواهان درک روزگار ظهور نور هستید، در راه کسب معرفت حضرت مهدی ارواحنا فداه تلاش کنید و اموری که انسان را به معرفت آن بزرگوار می رساند انجام دهید تا این سعادت -یعنی درک دوران با عظمت ظهور- نصیبتان شده و از اصحاب و انصار حجت حق باشید.

البتّه معرفت و شناخت امام زمان ارواحنا فداه - که عصاره و چکیده دین است - مساله بسیار مهم . گسترده ای است که از بحث ما خارج است ولی به خاطر اهمیّتموضوع ناگزیریم -ولو به صورت گذرا و مختصر - به آن بپردازیم.

وقتی به کلمات نورانی اهل بیت (ع) دقت می کنیم به این نتیجه می رسیم که :

تقرّب به سوی خدا جز از طریق معرفت اهل بیت (ع) امکان پذیر نیست. منشا همه خیرات و خوبی ها ، معرفت است.    هیچ عملی بدون معرفت و محبّت اهل بیت (ع) برای انسان فایده ندارد. ایمان و کفر دائر مدار معرفت و انکار اهل بیت (ع) است. دینداری و حفظ دین در زمان غیبت فقط با معرفت امام عصر ارواحنا فداه محقّق می شود. هدف از خلقت تنها با معرفت آن بزرگوارحاصل می شود. و نهایتا معرفت حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه عصاره و چکیده دین و ایمان است.

بعد از بیان این مطالب، این سوال مطرح می شود که معرفت چیست و آیا انسان با صرف گفتن، دارای معرفت است یا نه؟

در پاسخ این سوال باید بگوییم : با توجّه به فرمایشات  خاندان وحی (ع) در این زمینه ، نتیجه می گیریم که معرفت، امری است که در قلب انسان جای گرفته و محکم و استوار شده باشد، و در اثر امتحانات و لغزشهای دوران غیبت نلغزد.

بنابراین به صرف گفتار و لفظ، انسان دارای معرفت نمی باشد؛ بلکه باید این گفتار در قلب انسان رسوخ کرده و جای گرفته باشد و همان طوری که گفتیم، معرفت ثابت و راسخ یکی از ویژگی های افرادی است که ن دوران با عظمت را درک می کنند؛ اگر چه از دنیا رفته باشند.   

  برای سلامتی آقا دعا کنید.

اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج 

به فرموده امام صادق (ع)  هرکس چهل صبح این عهد را بخواند از یاوران حضرت مهدی (عج) قرار می گیرد و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد خداوند او را از قبر بیرون می آورد تا در خدمت آن حضرت باشد و حق تعالی به هر کلمه آن، هزار حسنه به او کرامت فرماید و هزار گناه از او محو کند.

مطلع آن عهد این است :( اللهم رب النور العظیم و رب الکرسی الرفیع و رب البحر المسجور...) . سید بن طاووس در مصباح الزائر و علامه مجلسی در بحار الانوار بیان داشته اند .که این دعا مستحب است هر روز پس از نماز صبح، بلکه بعد از هر فریضه خوانده شود، و نیز مستحب است این این بیعت، هر روز جمعه تجدید گردد.
دعای عهد هم از امام باقر (ع) روایت شده است، با این مطلع (اللهم یا اله الآلهة یا واحد یا احد یا اخر الآخرین... ).
علما بیان داشته اند که سزاوار است ، دعای عهدی که از امام باقر(ع) روایت شده، دست کم برای یک بار در طول عمر خود خوانده شود. امام باقر(ع) فرمود: ( هرکس از موالیان ودوستان ما در عمر خود یکبار این دعا را بخواند، در رق عبودیت نوشته خواهدشد و در دیوان حضرت قائم (ع) بلند خواهد شد و چون قائم ظهور نماید، اسم خواننده این دعا و اسم پدر او را ندا می فرماید...)

 برای سلامتی آقا دعا کنید.

اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج

یکی از نشانه های آخر الزمان، آشوب های جهانی است. جنگ ها وویرانی ها بسیاری در آخر الزمان روی می دهد. پیامبر اکرم (ص) فرمود: بر امت من بلائی نازل می شود که سخت تر از آن شنیده نشده است. زمین با این همه وسعت بر آن ها تنگ می شود. در حدیث دیگری می خوانیم: بلایی به این امت می رسد که مردان آن پناهگاهی نمی یابند که از ستم ستمگران به آن جا پناه ببرند. از آن  پس هر روز اوضاع سخت تر می شود، دنیا بیشتر پشت می کند، مردم بخیل تر می شوند... و قیامت در عهد بدترین مردمان برپا می شود. نیز پیامبر اکرم (ص) فرمود: پس از من چهار فتنه بر شما فرود می آید که در اولی خون ها مباح می شود، در دومی خون ها و ثروت ها مباح می گردد، در سومی خون ها و ثروت ها وناموس ها مباح می گردد و در چهارمی آشوبی کور و کر جهان را مضطرب می سازد... و مردم تلخی حوادث و فشار آشوب را لمس می کنند. 

  برای سلامتی آقا دعا کنید.

اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج 

  برای سلامتی آقا دعا کنید.

اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج 

در نشانه های آخر الزمان آمده است: آتش و دودی در خاور زمین بر می خیزد که تا چهل شب مشتعل می شود. قیامت برپا نمی شود تا در یکی از وادی های حجاز، آتش روان گردد.

تعبیر سیلان و روان در مورد آتش محل تامّل است؛ زیرا آتش هنگامی می تواند روان گردد که جسم شعله ور، یک جسم سیلا و مایع باشد و آن چیزی جز نفت نیست. برخی از این آتش، تعبیر به منفجر شدن چاه های نفت کرده اند. امیر مومنان علی (ع) می فرماید: پیش از قیام قائم (ع) مردم با یک سلسله از نشانه های آسمانی بیم داده می شوند: آتشی که در آسمان پدید آید...

در حدیث دیگری آمده است: عمودی از آتش در طرف مشرق در آسمان پدید می آید که همه مردم روی زمین آن را می بینند .

برای سلامتی آقا دعا کنید.